10 november
Nu het wat kouder wordt, komt Heike weer
iedere keer in mijn mand liggen. Ach, best wel gezellig en lekker warm.
Maar op een gegeven moment wordt ze toch wel zwaar, want ze ligt half op
mijn achterste. Dan stap ik maar uit de
mand en ga in de mand er naast liggen.
Vanmiddag zag Heike een herdershond in het park en dacht hier kan ik wel mee
spelen. Maar de hond trok haar lip
op en begon te grommen en te blaffen. Normaal gesproken loopt Heike dan
verder, maar nu niet meer. Ze gaat terug
blaffen en ze krijgt een donkere streep op haar rug. Ik wilde mij er ook wel
even mee bemoeien, maar dat vond het vrouwtje
niet goed. Ach, eigenlijk hoeft het ook niet meer. Heike heeft nu wel
bewezen dat ze goed voor zichzelf kan opkomen.
10 november
Ja, ja vrouwtje heeft weer wat leuks in
een blad gezien. Zomaar een week:
En deze:
ik ben even niet aanspreekbaar
18 oktober
Door omstandigheden had het vrouwtje geen
tijd om in ons dagboek te schrijven. En als je het aan ons over laat, dan
komen er de meeste vreemde woorden te staan.
Toch zijn we er nog wel met de caravan op uit geweest.
15juli
Vandaag moest ik, Heike, naar de
dierenarts voor mijn jaarlijkse "APK"-keuring en inentingen. Ik sprong bij
de dierenarts
fier de auto uit, vrouwtje deed de buitendeur open en ik deed zelf de
binnendeur open. Ik keek even rond en wilde meteen
doorlopen, maar dat mocht niet. Ik moest eerst worden gewogen en daarna
moest ik gaan zitten in de wachtkamer. Er kwamen
2 hondjes uit de spreekkamer die ik wel wilde begroeten, maar ik moest
blijven zitten en ja, dat doe je dan maar.
Toen hoorde ik mijn naam en ik spurtte naar de dierenarts. Ze feliciteerde me
en vroeg hoe het met me ging. Uitstekend dus.
Ik ging keurig op de onderzoek tafel zitten. Ze vond dat mijn gebit er prima
uitzag, moet ook wel want ik floss me rot elke
dag. Toen ging ze naar mijn hartje luisteren, maar ja dat kietelde best wel
en ik bleef niet stil zitten. Ik ben er maar bij gaan
liggen, kon ze er ook veel beter bij. Ook de rest van mijn lichaam heeft ze
betast. Toen het prikje, voel je helemaal niets van.
En daarna...... ik dacht al waar blijft het: een koekje. Ik sprong de tafel
weer af, keek nog even wat de dierenarts in mijn paspoort
plakte en probeerde nog een koekje te bietsen, maar dat lukt me niet. Tot
over 4 weken zei ze, want dan krijg ik nog een prikje.
Bij de balie mocht de baas betalen. Met mijn poten tegen de balie kon ik net
zien dat de baas een pincode intikte.
Ik deed de deur weer open en de baas de buitendeur en hup de auto weer in en
naar huis waar Nikkie me begroette.
14 juli
Hoi, hoi vandaag is Heike
jaar
geworden.
Ik wens Hanna en de andere zusjes en broertjes van het H-nest een hele fijne dag.
3 juli
Er bleken toch wat foto's gemaakt te zijn van het behendigheidsparcours:
28 juni
Vandaag was er, na de gewone training, weer het jaarlijkse
behendigheidsparcours bij de Boxerclub.
Eerst heb ik, Heike, samen met de
baas het parcours gelopen. Daarna wilde het vrouwtje het wel eens proberen.
Ze vergat mijn speeltje mee te nemen, maar
zonder ging het ook prima, alleen het vrouwtje kon mij niet
bijhouden, haha. De 2e keer ging het nog beter, want ze liep nu wat harder
en ik heb alle onderdelen goed gedaan.
Alleen op de tafel springen lukte niet. Tja, dat mag ik thuis ook niet. Moet
ik toch maar eens oefenen thuis,
want dan ben ik volgend jaar nog sneller. En jij moet ook trainen hoor,
vrouwtje!
Daarna was er nog 100 meter hardlopen. En
ik kan hard lopen hoor.
mei-juni
We hebben eerst een nachtje in
Zuid-Limburg
geslapen en zijn de volgende dag doorgereden naar Varennes in Frankrijk.
Naast deze camping lag een veld met hoog gras waar we konden rennen. Op de
camping zelf ik los en Heike had
een touw aan haar halsband, maar dat zat verder nergens aan vast hoor. Mocht
ze
er toch vandoor gaan, dan konden ze
gemakkelijk op het touw gaan staan. Toen de baas en het vrouwtje een keertje
boodschappen deden,
hebben we een Selfie gemaakt:
Heike niet naar mij kijken
deze is goed gelukt
We zijn ook in Laneuville geweest. Hier kon je
prima wandelen vanaf de camping. Op de camping stond een mooi kraan,
maar helaas kwam er geen water uit.
We zijn ook bij een meer geweest, maar mochten hier niet in zwemmen,
jammer hoor, wel onze poten natgemaakt. Op deze camping was het
steeds
in de zon uit de zon, pffff wat was het hier heet. Daarna zijn we
naar
Hotton in België gereden. Deze camping lag aan de Ourthe. Even
voorbij de
camping kon je het water in, heerlijk. Even verderop hebben we
Dennis
opgezocht, die daar aan het werk was met klimmen en abseilen.
We zijn ook nog op de camping in Libeek geweest. Iedere keer als we
gingen
wandelen, keken we ff of we de koeien gedag konden zeggen. Even buiten de
camping was ook een veld met hoog gras,
waar we heerlijk door heen renden. Wat keken we op een keer raar op toen
"ons" hoge gras gemaaid was, pffff dit was
niet leuk.
26april
We zijn nu in Zuid Limburg geweest op een camping waar koeien langs de
caravan lopen, maar ook
koeien in een stal staan. Vanuit de caravan konden we onze vriendinnen zien
en als we buiten waren
dan hoorden we ze gras eten. Ook in Limburg hebben we weer heel wat
afgewandeld.
In het bos, maar ook op zandweggetjes heeft Heike los gelopen en als de baas
haar riep, dan kwam ze.
Het wordt dus al een grote meid, hoewel.... op schoot liggen vindt ze ook
nog steeds kunnen.
12 april
We zijn weer een aantal dagen met de
er
op uit geweest.
Leuk om te zien dat Nikkie gaat liggen rollen. Dan weet de baas dat ze het
plekje heeft goedgekeurd.
Naast de camping lag een groot bos waar wij mochten loslopen. We hebben ons
er uitstekend
vermaakt. Ook op de camping hoor. De 2e dag had de baas mij na de wandeling
weer vastgelegd,
maar deze keer aan het tuig. Nou dat hebben ze geweten, want vrij snel liep
ik los op de camping.
Tja en dan wil ik natuurlijk niet luisteren.
N
u hoor ik van mijn zusje Hanna, (op de foto) dat zij zich ook
uit het tuig kan wurmen. Wat zijn we toch slim, hè Hanna. Zouden
onze andere zussen en broers ook van die streken uithalen?
De laatste dag op de camping, hebben we voor we naar huis gingen
nog een stuk gewandeld. Bij een zandweg moest ik weer even aan de lijn,
want sommige auto's rijden hier best wel hard.
Even verderop gingen we weer het bos in en mocht ik weer los. Nu had er op
dit pad een
mountainbiker gereden. Hoewel ik hem niet meer zag, ben ik toch gaan rennen,
je weet maar nooit.
Op het kruispunt (waar ik anders altijd keurig blijf wachten) schoot ik nu
van rechts naar links en
weer naar rechts. Toen het vrouwtje op het kruispunt kwam, zag ze me niet en
begon te roepen.
Zelfs Nikkie was me aan het zoeken. Uiteindelijk kwam ik. Ik had gewoon even
2 paarden gedag
gezegd. Pffff verder moest ik aan de lijn lopen. Snap je dat nou?
19 maart
Ik, Heike, vind dat ik best een slimme meid ben.
Ongeveer 2 maanden gelden heeft de baas een hekje voor de trap geplaatst.
Eergisteren kwam de baas 's morgens naar beneden en vergat het hekje dicht
te doen.
Tja, en roetsssss ik naar boven. Gezellig, want het vrouwtje lag nog in bed.
Ik durf niet zo
naar beneden te lopen dus moet de baas eerst mijn halsband omdoen en dan
loop ik keurig
langzaam de trap weer af.
Gisteren zat ik al bij de trap toen de baas naar beneden kwam. Hij deed het
hekje een klein
stukje open, maar groot genoeg voor mij om er langs te gaan en naar boven te
sprinten.
Vanmorgen, baas en vrouwtje nog boven, heb ik zelf maar het hekje
opengemaakt. Slim hè.
Maar ik zie dat ze al wat hebben bedacht zodat ik het hekje niet meer zelf
kan openen.
Jammer hoor, ik vind het best gezellig om op "mijn manier" goedemorgen te
zeggen!
14 maart
Vandaag kwam Dennis langs en dan zijn we altijd blij. En de staart van Heike
kwam tegen de tafel en ja hoor,
weer bloed. Gelukkig stopte het bloeden snel. En nu maar hopen dan het
wondje aan het einde van d'r staart
dicht blijft.
12 maart
Toen de baas en het vrouwtje vanmorgen weer thuiskwamen van boodschappen,
zagen ze in de gang bloed op de deur.
Maar bij het schoonmaken zagen ze steeds meer bloed. Onze oren werden
bekeken, maar daar zat geen bloed aan.
Het bleek de staart van Heike te zijn. En die staart beweegt altijd, soms
zelfs in haar slaap. Dus op veel meer plekken
zat bloed. Vrouwtje heeft er een verbandje omgedaan. Geen gezicht
natuurlijk! Maar wonderwel liet Heike het toch
2 uurtjes zitten. We kwamen van uitlaten weer thuis en ja ook dan moet je
met je staart zwiepen en weer zat alles onder
het bloed. In de gang leek het wel een slagveld. Bloed op de
deuren, de verwarming, het behang......
Dus maar weer een verbandje erom.
4 maart
Vandaag mocht Heike met de ballonnen spelen. Even in de lucht gooien en dan
je poot erop.
Knal, weer eentje stuk. Na 5 kapotte ballonnen er maar mee gestopt.
1 maart
Vandaag was het weer een leuke dag.
Vanmiddag kwam er visite en er kwam ook een hondje mee. Rik, een hollandse
smous, van bijna 1 jaar.
Nou dat was dolle pret voor Heike. En toen ook nog met z'n drieën naar het
park.
Rik en Heike hebben super hard gerend, ik wat minder en ik heb me daarna met
een stok vermaakt.
Op een gegeven moment hing Heike d'r tong bijna op haar voeten en toen zijn
we maar
weer naar huis gegaan. Gegeten en wat geslapen en daarna toch nog weer onder
de eettafel gespeeld.
De volgende dag hebben we de hele dag in onze mand liggen slapen.
28 februari
Om half 8 's morgens probeerde iemand binnen te komen. Wij natuurlijk meteen
blaffen.
De baas kwam meteen naar beneden. Bleken Dennis en Yvonne voor de deur te
staan.
Ze kwamen een ontbijt brengen voor de baas en het vrouwtje i.v.m. hun
trouwdag.
We werden door Dennis en Yvonne uitgelaten, een hele verrassing zo 's
ochtends.
Daarna met z'n vieren ontbeten. Heel gezellig en wij kregen natuurlijk ook
wat lekkers.
Ook werd het huis versierd met slingers en ballonnen. Mooi. En Heike maar
springen.
De baas is heel blij met ons. Zo komt er nooit een inbreker binnen, zei hij.
8 januari 2014
Iedere morgen als we ons rondje doen met de baas, mag Nikkie loslopen in het
park.
Mijn goede voornemen dit jaar is goed luisteren. Vanaf gisteren mag ik nu
ook 's ochtends los lopen.
En als de baas bij de brug stopt, komt ik keurig naar hem toe.
